Zoals ik al schreef, zat er van de week ook een afspraak op het consulaat bij. Verleden jaar was dat nog gesloten als gevolg van een diplomatiek inciDent tussen Kabila en De Gucht (quoi de neuf). Het is heropend net op de dag dat ik voor mijn vorige missie in september toekwam in Lubumbashi. Het feit dat we kunnen rekenen op de ondersteuning van het consulaat is wel een geruststelling.
Ik onmoette er, net zoals in september, Dhr Heuts, attaché van de ontwikkelingssamenwerking. Hij is enthousiast over ons project en biedt aan om een receptie te organiseren voor de twee groepen studenten én voor leerlingen van de Belgische School. Daar kan ik natuurlijk niet neen op zeggen . Omdat onze afspraak eerder kort is, bel ik hem later op met de uitnodiging om samen eens een hapje te eten. Gelukkig stemt hij toe zodat we een dag later op het terras van ‘Le P’tit Bruxelles’ steak-frites zitten te eten met heerlijk koele Simba’s. Het is daarenboven zijn verjaardag, ik vind het een eer om deze met hem te mogen vieren.
Van de week heb ik ook Eric Meert gezien, de Salesiaan die verantwoordelijk is voor een project voor de opvang van straatkinderen. Hij geeft me een update ivm de situatie van het opvangcentrum waar de gouverneur in september de straatkinderen in heeft ondergebracht (zie supra). De situatie is sindsdien eigenlijk niet veel geëvolueerd. Positief is dat zijn project opnieuw een 30-tal kinderen mag opvangen (dat was in september not done). Negatief is dat het project van de gouverneur geen lange termijn oplossing biedt. Aangezien het een bewaakte instelling is waar de kinderen in ondergebracht zijn, wordt dit beschouwd als een gevangenis. En dat is illegaal! Volgens de laatste berichten zou het centrum midden februari zijn deuren moeten sluiten of een ander ‘regime’ installeren. We zullen zien hoe dit evolueert.
Gelukkig is er tussen de vele afspraken en vergaderingen door, ook tijd voor ontspanning. Zo heb ik gisterenavond in de Halle de l’Etoile, een cultureel centrum dat wordt gesteund en uitgebaat wordt door de Franse culturele samenwerking, genoten van een concert van ‘Les Sukisa’, een rumbaband uit Likasi. Drie oude ‘papa’s’ op een rij in het gezelschap van een jonge enthousiasteling die regelmatig het publiek opzweept. Op de binnenplaats, in open lucht genieten van Congolese rumba met –opnieuw- een frisse Simba, heerlijk ontspannend. Het concert moet na 2,5 u noodgedwongen stopgezet worden omdat het begint te regenen. Aangezien ik die avond nog niet heb gegeten, ga ik samen met enkele nieuwe vrienden (ontmoet op het concert) ‘michopo’ eten (stukjes geroosterde geit) eten. De avond sluit af met enkele danspasjes in een piepkleine ‘boîte’ in de buurt van de Belle Vue.
Zaterdag hebben we onze tweede ontmoeting gehad met de Kassapards (zie fotos in dit bericht). Na het programma nog eens toegelicht te hebben, volgt een interculturele training. Nadat de Kassapards hun beeld van België en de Belgen hebben geëxpliciteerd (sleutelwoorden die naar boven komen zijn: ‘klein’, ‘nulle en foot’, individualistisch, maar toch vriendelijk, atomium, bier,...) volgt er een uitwisseling over een aantal gebruiken. Er is vooral veel interesse voor hoe mannen en vrouwen met elkaar omgaan, zeker op het vlak van relaties. Hoe wordt er versierd, hoe wordt er met sexualiteit omgegaan enz. Heeft dit te maken met een algemene nieuwsgierigheid, met het feit dat er in de groep van Congolese studenten veel vrijgezellen/innen zitten, maakt men al plannen om de harten van de ‘bazungu’ te veroveren? We zullen zien welke dynamiek er op gang komt vanaf volgende week.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten