Studentenreis naar Lubumbashi, RDC, editie 2009-2010

Om studenten van de VUB de mogelijkheid te geven om de concrete, dagdagelijkse realiteit van een land in het ‘Zuiden’ te zien, te ruiken, te horen, te voelen, kortom te ervaren met alle zintuigen organiseert UCOS een studentenreis naar Lubumbashi. Ter plekke werken de studenten samen met studenten van de universiteit van Lubumbashi. Deze reis wordt omkaderd door een voor- en natraject. Alle info over dit project vind je via www.studentzoekwereld.be.

Op deze blog vind je een weergave van de avonturen van de 12 studenten die geselecteerd zijn.

woensdag 10 februari 2010

Jambo Belgium!

Reeds langer dan een week te gast in Lubumbashi Wantanshi. Tot dusver een intensieve uitwisseling, aangevuld met boeiende (en soms heel passionele) debatten, culturele verschillen die soms voor een misverstand of algemene hilariteit kunnen zorgen, lokale initatieven waar we veel moed uit putten, fascinerende contacten en gesprekken, Congolese gastvrijheid die ieder van ons veel warmte geeft en zo veel meer. Een stad die leeft, en hoe bizar het ook klinkt, toch zijn weg vindt in een soms onwaarschijnlijk chaotisch doolhof.
Ook het Congolese nachtleven spreekt voor zich, al lijkt het mij verstandig (voor sommigen althans  ) om hier niet verder over uit te wijden. Laat ik het zo samenvatten: de boites (‘clubs’) zijn al aardig verkend.



De initiatieven die we reeds bezocht hebben, geven ook een realistisch beeld van de noden en behoeftes van de (plaatselijke) Congolese bevolking. Initiatieven die één voor één aangrijpen en gevoelens van hoop en bewondering teweeg brengen.
Het zijn stuk voor stuk intiatieven die proberen in te grijpen daar waar de staat tekort schiet. Vaak krijgt het intiatief of project dan ook te maken met heel wat moeilijkheden en beperkingen (o.a. cultureel, politiek, economisch), maar toch is de impact die deze projecten hebben op de plaatstelijke bevolking zeker niet te onderschatten. Zo hebben we deze morgen een ziekenhuis bezocht waar een sensibiliseringscampagne voor AIDS op poten is gezet. Ook trachten ze hulp te bieden aan vrouwen (en hun kinderen) die reeds het virus hebben opgelopen.



Lubumbashi is een stad van vele gezichten: enerzijds de positieve, vrolijke noot die de mensen me bezorgen bij het zien van de vele glimlachen en positieve ingesteldheid, en anderzijds het contrasterende negatieve dat de armoede en (soms) ‘kanseloosheid’ symboliseert.



Deze reis zal uiteindelijk een bundeling zijn van heel veel ervaringen en indrukken, wat (en ik denk dat ik nu wel voor de hele groep mag spreken) ongetwijfeld heel wat mooie bagage zal leveren om mee te nemen in het verdere leven ...



Om af te sluiten nog een beetje Swahili: Lubumbashi, naku penda! (L’shi: ik hou van jou!)

Lotte

1 opmerking:

  1. Jambo daar in Lubumbashi Wantanshi!

    Ik check jullie blog af en toe, en hoe herkenbaar zijn de indrukken van ginds! Uit heimwee begon ik 5 minuutjes foto's te bekijken van vorig jaar. 10 minuutjes. Nog even, een half uurtje dan. Dju, het is al laat. Enzoverder...
    Geniet van jullie laatste week, snuif de geur op, geniet van écht lekkere mango's, koop nog een panje of twee, kruip nog eens dicht bij elkaar op schoot in de buskes en breng al die verhalen nadien weer mee in je overvolle koffers!
    Ik ben benieuwd!

    Liesanne

    BeantwoordenVerwijderen